Yıllardır tartışıp sonuca varamadığımız konular üzerinde sürekli karşı karşıya geliyoruz. Üzerinden yıllar geçmesine rağmen aynı problemleri ısıtıp yine gündeme getirip birbirimizi kırıyor ve üzüyoruz. Tarihi bir konu haline gelmiş tartışmaları tekrar tekrar konuşup iki ayrı kutup etrafında birleşip ayrışmanın bir mantığı olduğunu düşünmüyorum. Tartışma programlarında sürekli görüyoruz; Abdülhamit, İsmet İnönü, Turgut Özal, Bülent Ecevit veya önemli olaylar ayda en az 4/5 kez farklı farklı kanallarda tartışılıyor. Bu konuların artık bir siyasi tarih içerisine girdiğini, tartışmanın bir fayda getirmeyeceğini sanırım henüz kavrayamadık. Abdülhamit ve Atatürk konusu sanırım son 5 yılda 300’den fazla kez tartışılmıştır. Bu konular artık tarihçilerimizin araştıracağı siyasi tarih konularıdır. Tarihçilerimiz araştırır, bizde eğer o tarihlerde neler yaşandığını merak ediyorsak birkaç kaynaktan okur ve kendi içimizde bir sonuca varırız veya varmayız. İllaki bir sonuca varmamız gerekmiyor. Yaşanmış ve bitmiş. Aslında buradan şu sonucu da çıkarabiliriz: Biz yaşanan bu siyasi tarih olaylarında hangi tarafta yer alıyoruz? Yine bir aidiyet hissi…

İlla bir yere, bir tarafa doğru biraz eğilimimiz olsun istiyoruz sanırım. Bu ayrı bir tartışma konusu olarak irdelenmeli diye düşünüyorum. Asıl konuya tekrar dönecek olursak, Yaşanmış ve bitmiş konular üzerinde oyalanarak bugünü ve yarını unutuyoruz. Biz şu an içinde bulunduğumuz çağdan sorumluyuz. Dün olanlar illaki bizi etkileyecek, dün bugün ve yarın birbiri ile bağlantılı ve koparılması imkansız. Geçmişi inceleyip gerekli dersi alıp geleceğe bakmamız gerekiyor ve biz bugün ne yapıyoruz asıl meselemiz bu olmalıdır. Bir üniversitede öğretim üyesi olarak gerçekten verdiğim derslerde başarılı mıyım ve öğrencilerin geleceği hakkında gerçekten kaygılı davranıyor muyum? Bir hakim olarak adaleti düzgün sağlıyor muyum? Bir politikacı olarak seçimden sonra da halkın gerçek problemleri ile ilgileniyor muyum? Bir polis memuru olarak vatandaşın güvenliği ile ne kadar ilgiliyim ve bir öğrenci olarak ne kadar çalışıyorum. Sürekli dünü tartışarak bugünü ihmal etmememiz gerekiyor. Gelecek için ise planlı ve programlı bir şekilde ilerlememiz gerekiyor. Geçmişte yaşanan bitti ve bizim görevimiz yaşananları iyi analiz etmek, bilmek, anlamak ve bunun sonucunda nerede hata yapılıp nerede doğru yapıldığını anladıktan sonra bugün ve ilerisi için çalışmak.

Özellikle bu coğrafyada doğmuşsak eğer çalışmaktan başka da şansımız zaten yok.