Gaztepress okurlarına teşekkür ederim. Sizlerle başlattığım yazı dilinde sohbetimiz bana keyif verdi...

Bazen derdimi, duygularımı bir cümleyle, bazen bir kelime, bazende çok kelime. 

Bazen duygusal,  bazen dogrularla sert...

En güzel ve anlamlı şey kendi dillerimizde birbirimizle anlaşmayı başarmaktır...

Herkes kendi olmalı bu hayatta...

Rastgele. ... 

               **
          UMUT BAŞLANGIÇTIR

     Ufacık şeyler mutluluğumuzdu halbuki. Şartlara bu kadar da ayak uydurmak mecburiyetimizmiş gibi önümüze serilmesi doğru değildi. Bizler ilk gülüşümüzü sonra hayallerimizi en sonunda da sevdiklerimizi kaybettik. Kaybettikçe acı bizi güçlendirdi gibi hissettik, halbuki zaaf noktamızı çoğalttık farkında olmadan. Ufacık şeyler anımsattı geride kalanları, mesela çocukluğumuzu. Elbette güzel geçmemiş olabilirdi ama ne olursa olsun masumduk ve sırf bu yüzden bile en çok o günleri arar olduk. Geri dönüş yoktu biliyorduk bizde ama umut bizim kapımızdı, hayata tutunmak istiyorduk, sevmek istiyorduk, hayata umut edip tutunursak mutlu oluruz zannediyor ve bu sayede bir nebzede olsa gönlümüzü arındırıyorduk. Gönlümüzde ki derin acılar gün yüzüne çıkarken umudumuzda tükeniyordu. Acılarla uğraşırken benliğimizi kaybediyorduk ve asla kendimizi bulamıyorduk. Hayatla hep bir uğraş içinde iken birde kendimizle savaşıyorduk. Asıl mesele mutlu olmaktı, sevmekti, sevilmekti, umut etmekti, güvenmekti. Önce kendimizi sevecektik sonra kendimizde bir umut bulup bu umuda güvencektik. Hayatı, yaşamayı sevecektik ve kendimizi  bulacaktık. Bu kadar acılar içinde iken gün yüzüne çıkacaktık. Gün yüzünde ki ışığı bedenimize şifa ruhumuza huzur vermesini temenni edecek ve pes etmemeyi öğrenecektik.

 İnstagram: sunar_i www.sunar_iinstagram.com 
Mail adresi : sunariness@gmail.com