İnsan ömrü kelebek misali! Bir varsın, bir yoksun…

Geçtiğimiz hafta Pazartesi günü yazdan çalınmış bir gün hâkimdi, etraf cıvıl cıvıl kuş sesleri ile çınlarken, piknik yapsan yapılacak bir hava vardı.

Yine aynı haftanın çok değil hemen ertesi Salı günü ise güne bembeyaz bir rahmetle uyandık.

Dışarısı buz gibiydi ama o beyaz rahmet bütün kirlerin üzerine beyaz örtüsünü kaplamıştı ve mis gibi bir hava söz konusuydu.

Bakın insanın ömrü de tıpkı mevsimler gibidir.

İnsanın çocukluk dönemi bahar mevsimidir.

Gençliği ise en güzel zamanı yaz mevsimidir.

Orta yaş sonbahar kışa adım adım yaklaşma mevsimidir.

Ve yaşlılık artık ömrün son demine adım adım yaklaşması tıpkı kış mevsimi gibi…

Ömür de her insana bu dört mevsimi yaşatır.

Buradan çıkarılacak sonuç ise nedir biliyor musunuz?

Hiç birimiz ne bulunduğumuz konumumuza, ne edindiğimiz servetimize, ne de göz kamaştıran güzelliğimize güvenmemeliyiz. Her şey anlıktır. Allah’ın her şeyi yapmaya gücü yeter.

Hayatta hiçbir yaşanan olay başımıza boş yere gelmiyor. Hepsinin illa ki bir sebebi vardır.

Hayır, bildiklerimiz şer olabilirken, şer bildiklerimizde hayır saklanmıştır, bilemeyiz.

Dünyalar güzeli olsanız da o güzelliği yok etmeye bir sivilce yeter.

Dünyanın en zengini olsanız da onu yok etmeye de bir kıvılcım yeter.

Her şeyin geçici olduğunun bilinciyle hareket etmek gerek…

Bazen bir kelebeğin ömrü kadardır hayat. Ne kırmaya gelir, Ne de kırılmaya... Hz. Mevlana

Zaman tıpkı bir kar tanesi gibi sessizce eriyip gidiyor avuçlarımızdan.

Ve bizler yaşadıklarımız kadar yaşayamadıklarımızla da var oluyoruz bu hayatta...

Dünyanın gösterişli halleri, yapmacık çıkarcı insanları çekmiyor dikkatimi.

Bana bir parça, yüreği güzel, samimi insan lazım. Maksim Gorki
Hayatımızdaki karşımıza çıkan insanlar bizi Allah’a yaklaştırıyor ise imtihan, uzaklaştırıyor ise cezadır.

Bugün olup, yarın olamayacağımız bir dünya da, iyilik varken, kötülük yapmak ta neyin nesi…

Üzmek kırmak kolaydır, telafi etmek, onarmak zordur.

Bakın Üzdün diyememiş de Neşet Ertaş; Yazımı kışa çevirdin demiş.

Şu naifliğe bakar mısınız? Kırgın olduğunu dile getirirken bile incitmekten imtina ediyor!

Sözün özü dostlar dün geçmişte kaldı, yarın senin için olacak mı orası belli değil, o halde gün bugündür, yani yaşadığın gün…

Bugün olup, yarın belki de olmayacağımız bir dünya için kötülüğe gerek yok, iyilik varken!

Kısacası Dünya bir gündür oda bugündür, kıymetini bilmek gerekir… Saygıyla…