Yalancının mumu yatsıya kadar yanar derlerdi büyüklerimiz.

Şimdilerde bırakın yatsıyı saniyeler içinde mumlar sönmeye, gerçek görünmeye başlıyor.

Hayat boyu yalandan ve yalancı insandan nefret ettim. Ha sen hiç yalan söylemiyor musun sorusuna ise, tabi ki insanım beşer ve şaşarım.

Belki bir evliliği kurtarmak için, belki iki arkadaşın arasını düzeltmek için benimde ufak, tefek yalanlarım olmuştur elbette ki!

Yalan güzel bir amaç için olursa belki affı söz konusu olabilir. Bir nebze olay yumuşar.

Fakat her ne şartta olursa olsun, elimden geldiğince hep dürüst olmaya gayret ediyorum.

Çünkü dürüstlük paha biçilemez bir mülktür, ucuz insanlarda barınamayan...

Ben beni ölüme dahi götürse bile dürüstlükten asla vazgeçmeyi düşünmüyorum...

Bazı insanların sadece Allah bir dediğine inanırım, oda cevabından emin olduğum için...

Onun harici sadece söylediklerine onları mutlu etmek ve beni kandırdığını sanmasının sevincini yaşaması için inanmış gibi yaparım.

Hani bir söz vardır, karakolda doğru söyler, mahkeme de şaşar diye! O misal...

Doğru söz unutulmaz, tüm konuşmalarda aynı ifadeler ve aynı kelimeler kullanılır.

Oysa yalan değişkendir!

Anı anını tutmaz. Bir dediği diğerine uymaz!

Bir insanın bir yalanına denk gelirsem, bin doğrusunu sorgularım.

Her söylediğinde acaba doğru mu? Diye şüphelenirim.

Yalanı kendine kalkan eden birçok insan var günümüzde,ona sığınan ve insanların gözünü yalanları ile boyamaya çalışan. 

Toplum içinde bu insanlar her ne kadar kabul görmüş olsalar da, benim gözümde uzaktan sırıtıyorlar.

Sadece onları izliyorum. İzlemek keyifli geliyor.

Az daha konuşmasına devam etse, sağ kulağımı uzatıp, buraya anlat bu yalan dinlemeyi sever diyesim geliyor.

Yok arkadaş, insanlar çok değişti.

Etrafımda ki insanları gördükçe, daha mesafeli olmayı, kimseye güvenmemeyi, kendi doğrularımla yalnız kalmayı tercih eder oldum. 

Öz'ün neyse sözün de onu söylemeli!

Yoksa ağzınla ala kuş tutsan kimsenin gözüne giremezsin...

Yaptığı yanlış bile olsa insan açık ve net olmalı ve evet ben bunu yaptım diyebilmeli...

İnsanlığın birinci kuralı bu olsa ve insan kendini düzeltmeye bir karar verse eminim herşey çok daha güzel olurdu! Saygıyla...

Günün Sözü;

"Benim hayatımı yargılamadan önce benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan, sokaklardan geç. Benim takıldığım taşlara takıl yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git benim gittiğim gibi anca o zaman beni yargılayabilirsin..." Alıntı