Gün geçmiyor ki bir kabusla uyanmayalım. Çok önceki yazımın başlığında belirttiğim "Giden yıl geleni arattı" sözü yerinde ve isabetli olmuş. 2021 yılında bir önce ki yıla göre daha iyi olmasını beklerken çok daha fazla olumsuzluk yaşıyoruz. Bildiğiniz üzere ülkemizin çoğu yeri yandı. Antalya Manavgat'ta başlayan yangın devam edip birçok yere sıçradı. O kadar çok yer yandı ki. Marmaris, Aydın, Denizli, Hatay, Isparta, Kayseri... Tam 183 yangın.  

Yanan sadece ormanlar değil. Yanan ciğerimiz, yüreğimiz. Fotoğrafları gördükçe kahroluyorum. Bir sürü hayvan, bir sürü ağaç, bir sürü can gidiyor. Ve elimizden bir şey gelmiyor. Maalesef yangını kontrol altına alınma sürecinde başarılı bir sınav veremedik.

Yangın termik santrale bile sicrayip son anda durduruldu. Böyle bir durumda nükleer santral hayal edebiliyor musunuz? Şahsen ben hayal edemiyorum. Çünkü eğer termik santral yerine nükleer santral olsaydı durum çok daha vahim ve kahredici olurdu.. Birçok ünlü arkadaşımızın çabalarını taktir ediyorum doğrusu. İbrahim Çelikkol, Şahan Gökbakar ön saflarda mücadele verirken;  Demet Akalın, Haluk Levent, Gamze Özçelik birkez olsun desteğini yardımlarını esirgemediler. Yürekten bir teşekkür borçluyuz onlara, yardım eden herkese. Birçok insanın yapamadıklarını yaptılar. Helal olsun. Ve haberi alır almaz 500 kişilik yardım ekibi ve araçlarıyla gelen kardeş ülke Azerbaycan'a da sonsuz teşekkürler. Kardeşlerinin yanında olup bizi yalnız bırakmadılar. Ah canım ülke, can millet. Her zaman iki devlet tek millet. Dilerim yardımı dokunan herkesin ayağına taş değmez.  

Ve durumdan istifade bir önceki yazımda da bahsettiğim gibi 3 bin civarında Afgan mülteci sınırdan giriş yaptı. Ve %90 ı erkek:) Biz kendimizden önce hep başkalarını düşünürüz değil mi? Sanırım Türkiye'nin yardım etmediği tek ülke Türkiye.  

Keşke elimizden daha fazla bir şey gelse. Ama gelmiyor maalesef ki şu an yapabileceğimiz; desteklerimizi onlardan esirgememek hem maddi hem manevi yanlarında olmalıyız. Tek duam bu kötü günlerin bir an evvel bitmesi. Yangında 10. Güne girdik. Artık sönsün bu ateş. Yapanlar bulunsun. Canlarımız gitmesin.  

Sirf yumurtalarına zarar gelmesin diye bir an olsun yanlarından ayrılmayan ördeği gördünüz mü? Maalesef alevler içinde acımasızca can verdi. Hesabını kim verecek bunların.  

Dilerim elinde kelebeğe su içirdiği vatandaşımızın nayifliği sarar tüm ülkeyi.  

Canım Ülkem hâlâ seni çok seviyoruz. Yanan ağaçlarımızi geri getiremeyiz belki ama yerlerine yenilerini dikebiliriz. Evleri Yanan halkımızın evlerini geri getiremeyiz belki ama onlara kucaklarımızı açabiliriz. Ve en önemlisi bu zor zamanlarda yapılanları asla unutmayız. Asla! Kimin yanımızda olduğuna dikkat Türkiye.  

İnşallah bu zor günler bir an evvel son bulur, yangınlarımız diner de Yanan yerlerimizi sarmaya başlayabiliriz. Ben hiçbir zaman ümidimi kesmiyorum. Sizler de asla kesmeyin. Biz her zaman birbirimizin yanındayız.  

Unutma;  

Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur.!