Evet Merhaba yazımdan sonraki ilk yazım la tekrar merhaba demek istiyorum. Aslında çok daha soft şeyler yazmayı planlıyordum ki, 2 gün önce facebook'ta  gördüğüm bir paylaşım beni  çok üzdü. Ve çok sinirlendim. Paylaşımı yapanlara sinirlenmedim sakın yanlış anlaşılmasın.

Bakın ben 1976 Kayseri Şeker fabrikası  gölbaşının hemen kenarın da eskiden bulunan lojmanların birinde doğdum. Göl kenarındaki kaynak sularının içinde oynayarak geçti çocukluğum.   Sadece ben mi ? Hayır, benim amcam Kayseri şeker fabrikasında 70li yıllar da sinema salonunun makinistliğini yapmış. Benim babam polis emeklisi , yalnız polis olmadan önce Kayseri şeker fabrikasında haritacı olarak çalışmış. Bizlere yıllarca Kayseri şeker fabrikasının o günlerini anlatırdı ve hamdolsun hala hayatta ve hala anlatır. Kendi çocukluğumu düşündüğümde Şeker fabrikası ve  Keykubat mahallesinde o dönemler yaşayanlar aile gibiydik,  herkes birbirini tanırdı,  Ve çok güzel günler geçirdi  insanlar mahallede ve şeker fabrikasında.. bir çoğunun babası o fabrika kurulurken inşaati sırasında tırnakları kaldı.. Bir çoğunun babası bu hatıraları anlatarak göçtü gitti...

Ve arkadaş şimdi soruyorum. Ey Şeker fabrikası yönetimi ! O fabrikada ve o mahallede bu kadar anısı olan insanlar yıllar sonra birbirlerini bulmak için çaba sarf edecek, bir face gurubu kuracaklar, oradan emekli olmuş o kadar insan bir araya gelip ( hatta sırf bu buluşma için yurt dışından bile gelmek için can atacaklar) eski günleri yad etmek için sizin kapınıza gelecekler daha kapı girişinde güvenlikteki arkadaşlar '' demek ki söz hakları sizden fazla ki'' yetkililerle bile görüştürmeyecekler...

YAHU İNSANLARIN ORDA HATIRALARI VAR ... Siz kim oluyorsunuz da  o insanların yani bizlerin hatıralarına saygı duymuyorsunuz.

gerçekten kocaman YAZIKLAR OLSUN sevgili şeker fabrikası yönetimi...

Soruyorum , siz ne zaman bu kadar vicdansız oldunuz..

Ha bu arada hatırlatmak isterim,  sizden herhangi bir maddi külfetli bir şey istemedi bu insanlar..

Sadece bir gün gölbaşında toplanıp oraları gezmek ve içecekleri bir bardak çayıda kendileri getireceklerdi... Yani bu insanlar bu kadar düşünceli ve vicdanlıdırlar. Tabi  güvenlikteki arkadaşlar tenezzül edip görüştürmemişler bile..

Bundan sonraki yazım yine Şeker fabrikası olacak ama bu şekilde değil,  sizlere bir çok insanın babalarının ve kendilerinin 70li ve 80li yıllardaki fotoğraflarından hatıralarını paylaşacağım ...

Bu saatten sonra o insanlar zaten sizin fabrikanıza çağırsanız da  gelmezler... Bizim hatıralarımız beyinlerimizde , elimizde olan üç beş fotoğrafta ...

Birazdan facedeki o paylaşımı alt tarafta paylaşacağım ...

YORUMU SİZ OKUYUCULARIMIZA BIRAKIYORUM....

Yusuf AĞAŞE